Ljósmóðirin e. Eyrúnu Ingadóttur

Þórdís Símonardóttir var ljósmóðir á Eyrarbakka á umbrotaárunum fyrir og eftir aldamótin 1900. Tvívegis fann hún ástina og tvívegis glataði hún henni. Hún barðist gegn yfirgangi og kúgun valdamanna sem beittu öllum ráðum til að beygja hana niður í duftið. Hún gafst aldrei upp, reis á fætur þegar hún var snúin niður og glataði aldrei trúnni á hugsjónir sínar.

Eyrún Ingadóttir byggir þessa áhrifamiklu bók á heimildum af ýmsu tagi um ævi og störf Þórdísar. Með eftirminnilegum hætti dregur hún persónur og atburði fortíðarinnar út úr skjalasöfnum inn í heillandi heim skáldsögunnar.
Þórdís Símonardóttir var ljósmóðir á Eyrarbakka á umbrotaárunum fyrir og eftir aldamótin 1900. Tvívegis fann hún ástina og tvívegis glataði hún henni. Hún barðist gegn yfirgangi og kúgun valdamanna sem beittu öllum ráðum til að beygja hana niður í duftið. Hún gafst aldrei upp, reis á fætur þegar hún var snúin niður og glataði aldrei trúnni á hugsjónir sínar.

Eyrún Ingadóttir byggir þessa áhrifamiklu bók á heimildum af ýmsu tagi um ævi og störf Þórdísar. Með eftirminnilegum hætti dregur hún persónur og atburði fortíðarinnar út úr skjalasöfnum inn í heillandi heim skáldsögunnar.

Saga Þórdísar er merkileg fyrir margar sakir. Hún geymir frásagnir af fæðingum við erfið skilyrði og krefjandi hlutverk ljósmóðurinnar við þær aðstæður en einnig segir hún af baráttu hugaðrar og sjálfstæðrar konu við kúgun, valdníðslu og óréttlæti. Þórdísi má hiklaust kalla kvenskörung, hún er ákveðin, hvatvís og lætur í sér heyra ef henni fannst brotið á sér eða sínum nánustu. Hún er fædd í Borgarfirði árið 1853 en flytur á Eyrarbakka og starfar þar sem ljósmóðir. Hún giftist tvisvar, verður ekkja í fyrra skiptið en skilur í það seinna, og eignast aðeins eitt barn sem læst í fæðingu en elur upp fósturdóttur sína, Ágústu. Inn í söguna fléttast svo frásagnir af harðri lífsbaráttu í fiskiþorpunum Stokkseyri og Eyrarbakka, sögur af fátækt, sjómennsku og drykkjulátum sem Þórdís, ásamt félögum sínum í Góðtemplarareglunni, reynir að uppræta, baráttu kvenna fyrir réttindum og starfsemi kvenfélaga. Ekki síst áhugaverð en átakanleg er saga sem liggur að baki fangelsinu Litla-Hrauni sem upphaflega átti að vera spítali og þjóna íbúum Suðurlands. Áhugamenn um hvers kyns sagnfræðilegan og þjóðlegan fróðleik ættu því að taka Ljósmóðurinni fagnandi.